Στο προσκήνιο βρίσκονται εκ νέου
διαμαρτυρίες από κατοίκους ορεινών περιοχών της Ηλείας, οι οποίοι κάνουν λόγο
για ζημιές που προκαλούν οι αγριόχοιροι σε καλλιέργειες, που βρίσκονται πλάι
από καταφύγια θηραμάτων!
Οι συγκεκριμένες
διαμαρτυρίες προέρχονται κυρίως από την περιοχή του οροπεδίου Φολόης, όπου και
κατά το παρελθόν είχαν διατυπωθεί παράπονα σχετικά με «επιδρομές»
αγριογούρουνων σε κατοικημένες περιοχές.
Ωστόσο μετά και
τις διαμαρτυρίες των κατοίκων το καταφύγιο μετατοπίστηκε προς την περιοχή της
Δίβρης, με στόχο και την περαιτέρω προστασία της ορεινής πέρδικας που ήδη αυξάνει
τους πληθυσμούς της.
Σύμφωνα με
πληροφορίες αναφορές για προβλήματα σε περιουσίες από την πολύ συχνή παρουσία
αγριόχοιρων υπάρχουν στην περιοχή της Αχλαδινής, η οποία ωστόσο βρίσκεται
…εκτός του καταφυγίου το οποίο πλέον ξεκινάει από το Κούμανι.
Εξάλλου ανάλογες
καταγγελίες υπήρξαν στο παρελθόν και σε άλλα σημεία της Ηλείας (επ. Ολυμπίας,
περιοχή Κάμπου κλπ.), όπου σημαντικές εκτάσεις με καλλιέργειες (κυρίως
καλαμποκιού) υπέστησαν ζημιές από τα άγρια ζώα, τα οποία προσπαθούν να
εξασφαλίσουν τροφή για να επιβιώσουν.
Ωστόσο ο αριθμός
τους παρουσιάζει σημαντική αύξηση επί το πλείστον στα καταφύγια θηραμάτων, λόγω
της προστασίας που τους παρέχεται από την ομαδική θήρα η οποία γίνεται σε
αρκετές περιπτώσεις.
«Το καταφύγιο
στην περιοχή της Φολόης έχει θετικά αποτελέσματα για τα διάφορα είδη και κυρίως
για την πέρδικα που μπορεί να αναπαραχθεί χωρίς προβλήματα. Εξακολουθούν όμως
να υπάρχουν παράπονα για ζημιές πλησίον του καταφυγίου το οποίο όπως είναι
γνωστό μετατοπίστηκε προς την περιοχή της Δίβρης» ανέφερε στην «Πρώτη» ερωτηθείς
σχετικά, ο πρόεδρος του Κυνηγετικού
Συλλόγου Αρχ. Ολυμπίας κ. Γιάννης Αρέστης.
Τα καταφύγια
Στο μεταξύ παρά
τις διαμαρτυρίες που παρατηρούνται σχετικά με προβλήματα που δημιουργούν άγρια
είδη (κυρίως οι αγριόχοιροι), τα καταφύγια θηραμάτων παρέχουν προστασία και
βοηθούν στην αναπαραγωγή τους χωρίς την ανθρώπινη δραστηριότητα που συχνά είναι παράνομη…
Σύμφωνα με
επιστημονικές μελέτες, προκειμένου να είναι αποτελεσματική η λειτουργία των
καταφυγίων, μεταξύ άλλων θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα εξής:
-Όσα από τα παλιά καταφύγια πληρούν τις
προϋποθέσεις προστασίας θηραματικών ειδών και συμβάλλουν στην αύξηση αυτών, να
διατηρηθούν και σε διάκριση με τα άλλα, για διαχειριστικούς λόγους, να
ονομαστούν «καταφύγια φυσικής αναπαραγωγής θηραμάτων». Σε αυτή την περίπτωση,
τα καταφύγια αυτά να τα διαχειρίζονται η κυνηγετική περιφέρεια και οι
κυνηγετικοί φορείς, με βάσει την παλιά φιλοσοφία, δηλαδή την προστασία του
ενδημικού θηράματος.
-Η συνήθης διάρκεια λειτουργίας των
«καταφυγίων φυσικής αναπαραγωγής θηραμάτων», πρέπει να είναι τουλάχιστον δέκα
ετών. Δεν είναι ορθό να τροποποιούνται ή να αλλάζουν συχνά τα όριά τους, επειδή
κατά την ίδρυση δεν έγινε σωστή επιλογή των ορίων τους.
-Η συνολική έκταση των καταφυγίων κατά
νομό, δεν πρέπει να ξεπερνά σε ποσοστό το 8% και σε εξαιρετικές περιπτώσεις το
10% της συνολικής έκτασης του νομού.
- Ένα άλλο στοιχείο που πρέπει να
λαμβάνεται σοβαρά υπόψη είναι η χωροκατανομή τους μέσα στο νομό. Πρέπει αυτά,
κατά το δυνατό, να είναι μικρής έκτασης και ομοιόμορφα κατανεμημένα σε όλη την
έκταση του νομού.
-Όλα τα παραπάνω είναι δυνατόν να
υλοποιηθούν σωστά, εάν και εφόσον για κάθε καταφύγιο καταρτίζεται σε πενταετή
βάση ένα πρόγραμμα διαχείρισής του (διαχειριστικό σχέδιο καταφυγίου, όπου στο
καθένα θα αναφέρονται ο σκοπός, τα μέσα και οι μέθοδοι υλοποίησης του και ο
τρόπος ελέγχου των αποτελεσμάτων).